Birkaç gün öncesine kadar Türkiye’nin kaderini belirleyecek olan seçime gidilirken her nedense o eski heyecan, tartışma ve sahadaki çalışmaları göremiyorduk. Fakat zaman daraldıkça ve de meydanlara çıkan liderlerin hem dili, hem de üslubu sertleştikçe, bu durum tersine dönmeye başlandı. Haliyle bu gerginlik gazete sayfalarına, televizyon ekranlarına ve sokağa yansımaya başladı.

Oysaki uzun yıllardan bu yana neredeyse her seçime bir operasyonla giderdik. Bu kimi zaman Ergenekon,

Kimi zaman Balyoz,

Kimi zaman KCK,

Kimi zaman 17-25 Aralık,

Kimi zaman ise, FETÖ operasyonu olurdu.

Durum böyle olunca gündem hep değişir, gerçek gündem konuşulmaz, yerel dinamikler yani sivil toplum kuruluşları ve yerel medya unutulur;

Ne hayat pahalılığı,

Ne dış borç,

Ne işsizlik,

Ne yolsuzluk,

Ne yasaklar,

Ne dış politika,

Ne de iç politika konuşulurdu.

Ülke onca seçimden sonra tabiri caiz ise, fabrika ayarlarına döndü ve muhalefetin itmesiyle gerçek gündemler konuşulmaya başlandı. Durum böyle olunca da hem liderler, hem de adaylar yereldeki sivil toplum kuruluşları ile yerel medyayı hatırlamaya başladı. Çünkü anketler bu seçimde pabucun pahalı olduğunu ortaya koyuyordu. Dolayısıyla safların yeniden sıkılaştırılması gerekiyor.

Yereldeki sivil toplum kuruluşu ve medyanın hatırlanması aslında tesadüf değil. Özellikle kendini ifade edebilecek platform bulamayan bazı siyasi parti lideri ve adaylarının sivil toplum kuruluşlarına ziyaretlerini arttırması ve yereldeki medya üzerinden kendilerini ifade ettiğini görüyoruz.

Yaklaşık 5 ay önce Diyarbakır Yerel Medya Derneği’ni kurmuştuk. Yönetim Kurulu’nda görev yapan arkadaşlarımızla yerel medyanın sıkıntılarını ve yapılması gerekenler konusunda destek ziyaretleri gerçekleştirdik. Bu ziyaretler esnasında gördük ki, siyasi partiler milletvekili listelerini hazırlarken, sivil toplum kuruluşlarından görüş almamış. Halbuki milletvekili aday listeleri her zaman çok önemli olmuştur. Ve isimler belirlenirken o kentin sevilen ve benimsenen isimleri listelerde yer alırdı. Bu konuda yerel dinamiklerden görüş ve bilgi alınırdı. Ya da temayül yoklamasına gidilirdi.

Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin neredeyse tamamında, başta 16 yıldan bu yana tek başına iktidarda bulunan AK Parti olmak üzere, neredeyse tüm siyasi partilerin listelerine bir tepki oldu ve bu tepkiler kamuoyuna da yansıdı.

Milletvekili listesini hazırlayan veya hazırlatanlar tepkileri görmüş olacaklar ki, hem sivil toplum kuruluşlarını, hem de yerel medyayı hatırladı. Son birkaç günden bu yana bakıyoruz da, adaylar peş peşe sivil toplum kuruluşu ziyareti gerçekleştiriyor ve daha önce almaları gereken görüşleri almaya çalışıyorlar.

‘Yandaş’ ve ‘Candaş’ medyanın artmasıyla birlikte neredeyse unutulmaya yüz tutan yerel medya da, bu seçim öncesi yavaş yavaş hatırlanıyor. Daha önce söz konusu medya üzerinden istediklerini gerçekleştirenler, diğer siyasi parti adaylarının yereldeki medya ve sosyal medyayı etkili kullandığını görünce tutumunu değiştirme eğlimine girdi.

Sözün özü, yereldeki sivil toplum kuruluşu ve medyayı unutanlar, 24 Haziran’da bedel ödememek için pozisyonlarını gözden geçiriyor.

Sevgiyle kalın.