Aylardır yaşamış olduğumuz bu durumu önce kendime kabullendirmeye çalıştım...

Daha önceki yaşananları görmezden gelerek belki bu sefer dedim kendi kendime. Doğru zamanın, doğru insanın sen olduğuna inandırdım önce kendimi sonra etrafımdakileri.. bütün bunları sabırla, azmederek, hazmederek, bazen savaşarak, çoğu zaman direnerek, anlayış göstererek, yanında olduğumu ve her daim olacağımı hissettirerek, senin hakkında gerçek olduğunu bildiğimi sırf sen kabullenmediğin için görmezden gelerek, karşında bazen konuşup bazen de susarak çaba harcadım kaybetmemek için değil vazgeçmemek için...

Sonra döndüm seni yokladım...

Zaman ilerledikçe benim senin için yaptıklarımı ve senin bunlara karşılık gösterdiğin tutumu eşitlemeye çalıştım...

Fark ettim ki dengede değiliz...

Kaybetmeyi göze aldığını anladığımda uğraşlarımı irdeledim, direnmeyi bıraktım...

Ve sonunda vazgeçtim...

#çocuksu bir saflık ve umutla seven o kadın vazgeçti her şeyden…