Umut peşinde koşup, yeni başlangıçlara karar vereli sekiz aydan biraz fazla oldu sanırım... Geleceğimin temellerini attığım bir zaman dilimindeyim. İnsanlara pek güvenemiyorum ben.. Daha çok güveniyor rolü yapıyorum..  Ancak böyle çıkıyor gerçek renkleri ortaya.. Güvenemediğim içinde huzursuzum.. Huzursuz olmak da beni sinirli yapıyor..  Hele ki günün içindeki yoğunluğumun üzerine bu sinir eklenince daha bir çekilmez oluyorum.. Biraz da suratsız sanırım.. Her halim çekilir benim ama depresif mutsuz hallerimde yanımda olan insanlara ciddi olarak acıyorum.. Yazık yahu..

Ama son bir aydır büyük gelişme kaydettim.. İnsanlara daha rahat gülümsüyorum.. Aramızdaki görünmez duvarı hissedemiyorlar..  Ben yeni bir başlangıç yapmaya karar verdiğimden beri daha mutluyum..  Ben mutlu olunca haliyle etrafımdakilerde mutlu oluyor.. Yeni başlangıçlar güzeldir.. Yepyeni mutluluklarımız, heyecanlarımız olur.. Ve son olarak.. Gülümseyin..  En güzeli bu çünkü..

Allah’ım beni gelişi güzel değil gülüşü güzel yaratmış…