Kahramanmaraş merkezli depremden en çok etkilenen illerden biri olan Adıyaman’da birçok yakınını kaybeden öğretmen Makbule Dağdeviren, “Çok uzun sürdü. O an bunun deprem değil, kıyametin koptuğunu zannettik” dedi.
Adıyaman’da evi hasar gören ve birçok yakınını kaybeden Makbule öğretmen, depremde üstüne kolon düşen kayınvalidesini eşiyle birlikte tedavi için Urfa'ya getirdi.
DEPREM YERİMİZİ DEĞİŞTİRMEMİZE BİLE İZİN VERMEDİ
Mahbule öğretmen, deprem anını korku dolu bakışlarla şöyle anlatıyor:
“Gece hepimiz uyuyorduk. Önce şiddetli bir gürültü duyduk, korkunç bir gürültüydü. Daha sonra kalburda sallanan buğday gibi sağa, sola, ileriye, geriye savurdu bizi . Avizelerimiz kırılıp üstümüze döküldü. Yani yerimizi değiştirmemize bile izin vermedi,
Çok şiddetliydi. Kapılarımız kilitlendi, çocuklarıma seslendim, yataklarınızın yanında uzanın diye. Çünkü ben öğretmenim, okulda da bu eğitimi veriyordum. Fakat bu deprem uzanmamıza bile müsaade etmiyordu. Mesela ben yataktan düşmemeyim diye eşim sarıldı bana, çocuklarımın odalarından gürültüler geliyordu. Dolap yıkıldı zannederken duvarları yıkıldı. Üstümüzü giyemeden koşa koşa eve terk ettik”
ÜÇ GÜN BEKLEDİK, NE GELEN VARDI NE GİDEN
Depremden sonra kayınvalidesinin evine sığınmak için gittiklerini anlatan Makbule öğretmen; “O esnada yine şiddetli bir deprem oldu. Kayınvalidemin evine gitmek için yola çıktık sonra haber aldık ki kayınvalidemin üç katlı evi de depremde yıkılmış. Kendi imkanlarımızla kayınbiraderim ve kızını enkazdan çıkardık. Kırıkları vardı, sonra eltime seslendim ben iyiyim eşime seslenin dedi. Beş dakika sonra bize cevap vermemeye başladı. Kayınvalidemin evinin hemen yanında da belediyenin şantiyesi vardı. İşçiler orda, eltim ve eşini görmüşler fakat bırakıp gitmişler. O enkazda hem eltim hem eşi can verdi. Biz üç gün bekledik ne gelen vardı ne giden. Kendimiz arıyoruz, elimizden hiçbir şey gelmiyor. Kepçe yok, araç gereç yok. Mümkünatı yoktu üç katlı binadan onların cesetlerini çıkarmak. Çevreden insanlar yardıma geldiler. Eltimi ve eşini enkazdan çıkardık, kendimiz yıkadık ve kendimiz gömdük” diye konuştu.
BULUNDUĞUMUZ ÇADIRDA SU YOK
Depremden sonra perperişan sokaklarda kaldıklarını sözlerine ekleyen Makbule öğretmen; “Enkaz altında yaralı çıkan kayınvalidemi Urfa’ya hastaneye getirdik. Ameliyat ettirdik, üstüne kolon düşmüştü. Belden aşağısı, ameliyat olması gerekiyor. Bunun yanı sıra insanlar bize giysi yardımında bulundular. Çıkarıp atıyoruz çünkü bulunduğumuz çadırda su yok. Urfa’ya da kayınvalidemi sırayla ziyarete geliyoruz” diye konuştu.
ADIYAMAN’IN HER ŞEYE İHTİYACI VAR
Son olarak Adıyaman’ın yerle bir olduğunu buruk sözlerle anlatan Makbule öğretmen; “Bizim nüfusumuz 300 binden fazlaydı, ayakta kalan binalara da girilemiyor. Çoğu yıkılacak ayakta kalan bir ya da iki katlı müstakil evler var. Şu an Adıyaman’ın her şeye ihtiyacı var. Hem maddi hem manevi yönden desteğe ihtiyacı var. Durumu iyi olanlar şehri terk edip gittiler” dedi.(Urfa1HA)
